Oto opowieść o tym, jak pozornie nieszkodliwe wybory mogą prowadzić do świata,
w którym dzieje się krzywda.
Te cudaki, które tu widzisz, to w 50% Trójkąciaki, w 50% Kwadraciaki, ale w 100% Kąciaki
z tendencją do przebywania w towarzystwie Kąciaków o kształtach podobnych do swojego.
Ale tylko niewielką tendencją!
Tak naprawdę, to każdy Kąciak woli przebywać w zróżnicowanym towarzystwie:
Możesz ruszać tylko te, które nie są zadowolone z towarzystwa, które je bezpośrednio otacza.
Gdy przeciągniesz je w miejsce, z którego będą zadowolone, to dopóki nie staną się smutne,
będą tkwić tam, gdzie są. Kąciaki mają jedną prostą zasadę:
“Jeśli w moim towarzystwie jest mniej, niż 1/3 Kąciaków podobnych kształtem do mnie, to chcę się przemieścić.”
Proste i nieszkodliwe zasady, prawda?
Każdy Kąciak preferuje zróżnicowane towarzystwo.
Zapewne skłonności Kąciaków nie mają większego wpływu na kształt społeczeństwa, które tworzą?
Zobaczmy...
poprzesuwaj smutne Kąciaki tak, żeby żaden się nie martwił:
(nie kombinuj za dużo, po prostu przestawiaj je na wolne pola)
...no i jaki efekt?
Jeśli wytrwale uszczęśliwiłeś wszystkie Kąciaki, to powinieneś zaobserwować, że w ich społeczeństwie pojawił się efekt segregacji ze względu na kształt. Tadaam!
Czasami po prostu Kwadraciaki tworzą skupisko Kwadraciaków,
i to wcale nie ich wina, że Trójkąciaki się nie garną do takiego towarzystwa.
Z drugiej strony, skupisko Trójkąciaków chętnie przyjęłoby w swoje szeregi
jakiegoś Kwadraciaka,
niestety nie mogą za wiele zrobić w tym kierunku, skoro Kwadraciaki nie chcą
do nich przyjść.
Pojawia się efekt błędnego koła w efekcie którego w społeczeństwie Kąciaków
pojawia i utrzymuje się podział na grupy.
Symulacja automatyczna
Zobaczmy teraz, co się stanie, gdy smutnym Kąciakom pozwolimy losowo przemieszczać
się w wolne miejsca.
Uruchom kilka razy symulację umieszczoną poniżej i zobacz, co się dzieje.
Czy widać coś ciekawego?
Obok planszy na wykresie pokazane jest, jak poziom segregacji ze względu na kształt
zmienia się w kolejnych chwilach symulacji.
Co się stało? Niby Kąciaki to dobre i miłe istoty, a jednak... mimo że wzajemne preferencje i uprzedzenia w grupach Kwadraciaków i Trójkąciaków są niewielkie, to mają one wpływ na segregację i w efekcie na podział całej społeczności!
Zobaczmy na jeszcze jednym przykładzie, czy uda Ci się uszczęśliwić wszystkie Kąciaki:
Wniosek z naszych zabaw jest taki, że nawet niewielkie indywidualne nastawienia mogą prowadzić do dużych zbiorowych uprzedzeń.
Równowaga nie jest czymś danym na wieki.
Nawet najmniejsze uprzedzenie może spowodować,
że całe społeczeństwo przekracza punkt krytyczny i pojawia się zjawisko segregacji.
Dobrze, ale wyobraźmy sobie: co by było gdyby Kąciaków zupełnie nie obchodził ich
kształt?
Albo zupełnie na odwrót - co jeśli zwiększyć wzajemną kształtolubność wewnątrz każdej z grup
Trójkąciaków i Kwadraciaków?
Ustaw suwakiem różne poziomy kształtopreferencji:
Popatrz, jak bardzo wzrasta segregacja przy poziomie kształtopreferencji powyżej 33%.
Co jeśli próg ustawimy na 50%?
Kąciak zdecydowanie woli wtedy nie być w mniejszości...
To może umówmy się, że u Kąciaków panuje pełna równość, i zupełny brak preferencji
związanych z kształtem?
Haha, nic z tego. Świat rzeczywisty nie zaczyna się codziennie od nowa rozlosowywaniem dla każdego miejsca w społeczeństwie.
Nie wyrównujemy stanu gry codziennie.
Jeśli od samego początku w społeczeństwie występuje segregacja, to co się stanie
jeśli obniżymy poziom uprzedzeń?
Nic się nie wydarzy!
Nic się nie zmieni. Kąciaki nie zaczną z powrotem się między sobą mieszać.
W świecie w którym już istnieje podział ze względu na pewną cechę, bycie bezstronnym w tej kwestii to zbyt mało żeby coś zmienić.
Potrzebne są aktywne środki.
Co się stanie jeśli Kąciaki zapragną wokół siebie nieco większej różnorodności?
Niesamowite! Nawet mimo tego, że Kąciaki czułyby się dobrze w towarzystwie, w którym do 90%
osobników ma ten sam kształt, to możemy zauważyć, że chętnie się mieszają również z innymi!
Spójrzmy przez chwilę, jak to wygląda na większą skalę przy różnych poziomach potrzeb zarówno
kształtopodobieństwa, jak i kształtoróżnorodności.
Jeśli od samego początku w społeczeństwie występuje segregacja, to co się stanie
jeśli Kąciaki poczują chociażby najmniejszą potrzebę różnorodności w swoim otoczeniu?
Wystarczy niewielka zmiana w postrzeganiu tego, jak według nas powinno wyglądać
społeczeństwo, w którym chcemy żyć.
Tak więc, dość już rozważań o kształtach, pomyślcie lepiej
jakiego świata pragniecie i dążcie do tego, aby takim się stał!
NIECH KĄCIAKI SIĘ POŁĄCZĄ W
P
R
Z
Y
J
A
Ź
N
I
!
(nie przesuwaj od razu ich prosto do pudełka; niech wędrują blisko obok siebie)
Poruszanie się na własną rękę izoluje,
ale idąc razem, małymi krokami, można dojść do wspólnego celu.
Na koniec najbardziej wypasiona plansza z wszystkimi możliwymi opcjami regulacji symulacji.
Czas na PODSUMOWANIE
1. Małe indywidualne uprzedzenie → Duże uprzedzenie zbiorowe.
Gdy ktoś zarzuca, że Twoja kultura jest rasistowska, seksistowska, dyskryminująca określone grupy osób, czy w inny sposób
kultywująca podziały społeczne, nie oznacza to, że poszczególne
jednostki w niej właśnie takie są.
Nie ma powodu do odbierania tego typu zarzutów w sposób osobisty.
2. Trudno odciąć się od przeszłości.
Podłoga w Twoim pokoju nie stanie się czystsza tylko dlatego, że przestaniesz rozrzucać
jedzenie po dywanie.
Stworzenie atmosfery równości można porównać do utrzymywania porządku: to wymaga pracy. Ciągłej pracy.
3. Dąż do różnorodności w swoim otoczeniu.
Jeśli małe uprzedzenia doprowadziły nas do sytuacji,
której nie akceptujemy, to pozbycie się ich może ją nieco naprawić.
Rozejrzyj się. Twoi przyjaciele, znajomi z pracy i poznani na konferencji, w której
właśnie uczestniczysz - jeśli wszyscy jesteście Trójkąciakami, to oznacza że
przegapiacie okazję do kontaktu z super Kwadraciakami. Nie powinno tak być.
Dostrzegaj innych, nie tylko swoich najbliższych znajomych. Potrzeba tożsamości nie wyklucza tolerancji i otwartości!
Dziękujemy za zabawę przypowieścią!
Zasada działania naszego ślicznego, godnego podziwu symulatora segregacji, oparta jest na wynikach
pracy Noblisty w dziedzinie ekonomii, specjalisty w zakresie teorii gier, Thomasa Schellinga, a
dokładniej, na opracowanym przez niego modelu matematycznym opisanym w pracy
Dynamic Models of Segregation (w j. angielskim).
Poczyniliśmy dodatkowe założenia w celu pokazania, w jaki sposób nawet niewielka potrzeba
kulturowej różnorodności może cofnąć zjawisko segregacji w otoczeniu. Innymi słowy,
nadaliśmy modelowi Thomasa Schellinga szczęśliwe zakończenie.
Model Schellinga w przekonujący sposób pokazuje, że pozornie niewinne zasady zachowania
mogą prowadzić do bardzo niepożądanych zjawisk, chociaż oczywiście nie uwzględnia on w pełni
wszystkich skomplikowanych składników rzeczywistości.
Polecamy zapoznanie się z rzeczywistymi danymi w odniesieniu do modelu Schellinga.
Praca W.A.V. Clark-a z 1991 r.,
Residential Preferences and Neighborhood Racial Segregation: A Test of the Schelling Segregation Model (w j. angielskim)
zawiera dużo ciekawych danych.
Istnieją też inne matematyczne modele, traktujące o pokrewnych zagadnieniach!
Male-Female Differences: A Computer Simulation (w j. angielskim)
ukazuje, jak w miarę podróży w górę korporacyjnej hierarchii potrafi wzrastać zjawisko nierówności płci.
Inny przykład,
The Petrie Multiplier (w j. angielskim),
stara się przekonać nas, że ataki w związku ze zjawiskiem seksizmu w branżach
związanych z technologią
wcale nie są wymierzone w kierunku płci męskiej.
To, co chcielibyśmy przekazać,
to świadomość, że potrzeba odrobiny różnorodności w naszym otoczeniu może sama w sobie
spowodować ogromną różnicę w skali całego społeczeństwa.
Jako przykład z życia, zwracamy uwagę na
Plz Diversify Your Panel (w j. angielskim),
inicjatywę stworzoną przez mówców i prelegentów, którzy odmawiają udziału w panelach i konferencjach,
które nie promuję różnorodności poglądów.
Forma przedstawienia treści w spobób interaktywnego posta została zainspirowana przez
Explorable Explanations (w j. angielskim) Breta Victor'a oraz
retoryką proceduralną (w j. angielskim) Iana Bogost'a.
Podziękowania dla "recenzentów":
Andrea, Astrid, Catherine, Chris, Emily, Glen, Jocelyn, Laura, Marc, Marko, Zak
Sprawdź, gdzie pisano o tym artykule: (wszystko w j. angielskim)
WIRED,
Washington Post,
BoingBoing,
Creative Commons,
KillScreen,
JayIsGames,
Hacker News,
MetaFilter,
New York Magazine
The Atlantic's CityLab,
Salon,
Polygon,
Gamasutra
Tłumaczenia:
oryginał angielski,
hiszpański,
francuski,
niemiecki,
portugalski (brazylijski),
japoński,
chiński (uproszczony),
polski,
włoski,
węgierski,
niderlandzki,
hindi,
czeski,
rosyjski,
arabski,
perski,
ukraiński
Remiksy i materiały pochodne:
Polygons with Pentagons (z pięciokątami w j. angielskim)
Polygons in Snap!,
Playthrough Video