Skala Bortle’a

Demonstracja tego, jak zanieczyszczenie sztucznym światłem negatywnie wpływa na nasz widok nocnego nieba

pokaż/ukryj opis

Poziom zanieczyszczenia światłem w pewnym obszarze można szacunkowo ocenić w skali od 1 do 9, znanej jako skala Bortle’a.

Użyj suwaka powyżej, aby stopniowo zmieniać obraz nieba ze śródmiejskiego, mocno zanieczyszczonego sztucznym światłem, aż po nieskazitelnie ciemne.

Przy najgorszej widoczności (klasa 9) Pas Oriona jest ledwie widoczny. Jednak w klasie 1 Orion okazuje się być pełen gwiazd, a Mgławicę Oriona można wyraźnie zobaczyć. Opis wszystkich klas Bortle’a można znaleźć poniżej (Źródło).

Klasa 1: – doskonale ciemne niebo. Zasięg gołego oka to około 7,6 do 8 mag (z wysiłkiem), nieoświetlone obiekty na ziemi właściwie niewidoczne. W krajach rozwiniętych właściwie nieosiągalna.
Klasa 2: – typowe dobrze ciemne niebo. Zasięg gołego oka wynosi od 7,1 do 7,5 mag.
Klasa 3: – niebo wiejskie. Zasięg gołego oka wynosi 6,6 do 7 mag. Teleskop z trudem dostrzegalny z odległości do 90 cm. Pewne ślady zanieczyszczenia światłem widoczne przy horyzoncie.
Klasa 4: – niebo wiejskie przechodzące w podmiejskie. Zasięg gołego oka wynosi 6,1 do 6,5 mag. Dostrzegalne „czapy” zanieczyszczenia światłem. Mgławice czy galaktyki widoczne z trudem.
Klasa 5: – niebo podmiejskie. Zasięg gołego oka to 5,6 do 6 mag. Światło zodiakalne prawie niewidoczne.
Klasa 6: – jasne podmiejskie niebo. Zasięg gołego oka wynosi około 5,5 mag. Drogę Mleczną można dostrzec jedynie w okolicy zenitu. Nisko nad horyzontem widoczna popielata poświata, chmury dość jasno oświetlone.
Klasa 7: – niebo podmiejskie przechodzące w miejskie. Zasięg gołego oka wynosi poniżej 5 mag. Całe niebo ma popielatobiałą poświatę, uniemożliwiając dostrzeżenie Drogi Mlecznej. Obserwacja mgławic i galaktyk niemożliwa nawet przez teleskop. Poziom oświetlenia odpowiada pełni Księżyca.
Klasa 8: – niebo miejskie. Zasięg gołego oka poniżej 4,5 mag. Jest na tyle jasno, że można czytać. Wiele gwiazd tworzących zarysy gwiazdozbiorów jest niewidocznych.
Klasa 9: – niebo w centrum miasta. Zasięg gołego oka wynosi 4 mag lub mniej. Słabsze gwiazdozbiory w ogóle niewidoczne.

Autorzy

(C) 2016 Edward Ball, GNU GPLv3. Źródło
Oryginalny artykuł, w którym po raz pierwszy zaproponowano skalę Bortle’a, można znaleźć w Sky and Telescope Magazine
Obrazy konstelacji zostały wygenerowane za pomocą Stellarium